درمان درماتیت سبوره
درمان درماتیت سبوره : درماتیت سبوره ای یک بیماری پوستی مزمن ، عود کننده و التهابی است. این بیماری در واقع گونه ای از اگزما می باشد و با نام اگزمای سبوره نیز شناخته می شود.
درماتیت سبوره ای معمولا باعث بروز علائمی مانند خارش ، خشکی و یا چربی بیش از حد پوست و شوره سر می شود. بر خلاف تصور عموم این بیماری مسری نیست.
این بیماری در چه قسمت هایی از بدن دیده می شود؟
علائم این بیماری معمولا در قسمت هایی از پوست که چربی بیشتری دارند ، ظاهر می شوند. از جمله:
- صورت: خشکی و سرخی پوست معمولا در پیشانی ، اطراف چشم ها ، روی پلک ها ، ابروها و رستنگاه مو و کناره های بینی دیده می شود.
- پوست سر
- داخل و یا اطراف گوش ها
- قسمت بالایی سینه
- پشت
- مو
- زیر بغل
- ریش و سبیل
- اطراف گردن و یا ترقوه
- در نواحی تاشدگی و چین خوردگی پوست برای مثال در ناحیه کشاله ران ، خط باسن ، …
- بیضه ها
علائم و نشانه های درماتیت سبوره:
درماتیت سبوره ای می تواند باعث خشک شدن بیش از حد پوست و یا بر عکس باعث چرب شدن بیش از اندازه پوست شود.
شایع ترین علائم و نشانه های درماتیت سبورئیک عبارتند از:
- در ناحیه آسیب دیده پوست قرمز ، خارش دار ، حساس و بسیار خشک است.
- لکه های پوستی سفید یا زرد پوسته پوسته و یا شوره سر ، شوره سر ناشی از این بیماری معمولا “سمج” است.
- لکه های پوستی چرب که با پوسته‌های فلس مانند (که به رنگ سفید یا زرد هستند) ، پوشیده شده است
- پلاک های پوستی
- ریزش مو در ناحیه آسیب دیده
- قرمزی یا پوسته شدن پلک ها (پلک آماس یا بلفاریت)
دلایل ابتلا به درماتیت سبوره چیست؟
اگرچه کارشناسان هنوز کاملا مطمئن نیستند که چرا درماتیت سبوره ایجاد می شود ، اما به نظر می رسد که بروز این بیماری با ترکیب ترشحات غدد سباسه پوست و تکثیر مخمرهای ملاسزیا مرتبط باشد.
مخمرهای مالاسزیا به طور معمول بر روی پوست در نواحی ای که چربی بیشتری دارند مانند صورت ، پوست سر ، پشت و … وجود دارد.
اما در افراد مبتلا به درماتیت سبوره ای ، به نظر می رسد که این مخمرها بیش از اندازه تکثیر می شوند.
چه عواملی باعث افزایش احتمال ابتلا به این بیماری می شود؟
درماتیت سبورئیک به ویژه در افرادی که دارای سیستم ایمنی شدیدا آسیب دیده و میزان زیادی از التهاب هستند ، رایج تر است.
چند نمونه از این بیماری ها عبارتند از:
- HIV
- بیماری های خود ایمنی
- آلرژی های غذایی
- اختلالات خلقی
- عفونت های مکرر یا اختلالات عصبی مانند بیماری پارکینسون
- سندرم روده نشت کننده
همچنین آکادمی پوست آمریکا (AAD) یادآور می شود که اگر یکی از داروهای زیر را مصرف می کنید ، خطر ابتلا به درماتیت سبوره نیز افزایش پیدا می کند:
- اینترفرون
- لیتیم
- پسورالن
حتی در افرادی که بیماری خاصی ندارند ، بعضی شرایط می توانند باعث افزایش احتمال ابتلا به این بیماری شوند .
از جمله:
- استرس زیاد
- تروما یا ضربه روحی
- محروم ماندن از نور خورشید که منجر به کمبود ویتامین D می شود
- تغییرات هورمونی ، مانند حاملگی و یا یائسگی
چند نکته در مورد درمان درماتیت سبوره:
- درماتیت سبوره در نوزادان ، درماتیت ساب بورژیک اطفال (یا کلاهک گهواره ای (cradle cap) ) نامیده می شود ، در واقع ، کلاهک گهواره ای یک نوع درماتیت سبوره است که بر روی پوست سر کودک تاثیر می گذارد. حدودا هفتاد درصد از نوزادان در طی سه ماه اول زندگی خود ، بیماری کلاهک گهواره ای را تجربه می کنند. درماتیت سبوره همچنین می تواند در ناحیه پوشک نوزادان ایجاد شود که گاهی اوقات با بثورات پوشک اشتباه گرفته می شود. در نوزادان ، این وضعیت به طور کلی در سن سه یا چهار ماهگی کاهش می یابد. اما علائم این بیماری در کودکان مبتلا به آلرژی های غذایی گاهی اوقات می تواند تا سال ها ادامه پیدا کند.
- در بزرگسالان علائم درماتیت سبورئیک معمولا بین سی الی پنجاه سالگی شروع می شود.
- بیماران مبتلا به درماتیت سبورئیک اکثرا علائم این بیماری را بر روی صورت و پوست سر خود تجربه می کنند. حدود 88 درصد از بیماران علائم این بیماری را در پوست صورت ، 70 درصد در پوست سر ، 27 درصد در پوست سینه و فقط 1 الی 2 درصد در پوست بازوها و یا پاها تجربه می کنند.
- شوره سر در حال حاضر به عنوان یک نوع خفیف و غیر التهابی از درماتیت سبورئیک در نظر گرفته شده است. ابتلا به شوره سر بسیار شایع است.
- مردان بیشتر از زنان به بیماری درماتیت سبورئیک مبتلا می شوند.
- درماتیت سبوره می تواند در دوران بلوغ نیز دیده شود ، یعنی زمانی که تغییرات هورمونی می تواند بر غدد پوست و تولید چربی تاثیر بگذارد.
خرید سگ شیتزو